In iedere roker zit een stopper. Iedereen stopt op z’n eigen manier. En achter elke stopper zit een verhaal.
Waarom belt iemand met de Stoplijn? Hoe tevreden is hij met het gesprek? En wat doet hij met het advies dat hij krijgt? QUO-communications deed in opdracht van het Trimbos-instituut een kwalitatief onderzoek naar de tevredenheid onder 29 bellers. Met de uitkomsten kan het Ikstopnu-team de Stoplijn verder verbeteren. Hieronder lees je een aantal resultaten uit de rapportage.
“Ik ben inmiddels een week gestopt en had het even heel zwaar, een paniekmomentje. Ik wilde graag iemand spreken die even luistert en me snapt.”
“Ik las hun nummer op een pakje en het leek me interessant. Ik rook en wil graag stoppen. Ik vroeg me af welke tips ze zouden hebben. Ik merk dat mijn gezondheid slechter wordt. En als ik niet rook voel ik me beter en kan dan beter ademen.”
De beller is overwegend (zeer) positief over het gesprek met de Stoplijn. Hij waardeert de aangename, vriendelijke en niet veroordelende houding en het prettige luisterende oor. Hij noemt de gesprekken onder andere: goed, informatief, zinvol, motiverend en duidelijk.
“Het was een warm, niet veroordelend gesprek”
“Goed, behulpzaam. Luisterend oor. Ik heb begrepen dat je hen ook kunt bellen als je het moeilijk hebt. Dat is een pluspunt. Alles wat ik wilde, kon ik vragen en ik heb er antwoord op gekregen.”
“Die dame zei tegen mij: ‘Roken is nooit de oplossing. Goed dat je het nu al een week hebt volgehouden’. Ze heeft me echt gemotiveerd aan de telefoon.”
“Dankzij haar motivatie hou ik het nu al een week vol. Ze heeft mij gemotiveerd. Ze zei dat ze trots op me was.”
“Ik was net gestopt en had last van flinke afkickverschijnselen. Ze vertelden me toen dat dat normaal was dat ik hoesterig was en soms een beetje benauwd. Dat hoort bij het stoppen, vertelden ze me toen. Ik heb dat nu nog steeds wel een beetje, maar ik rook nog steeds niet.”
“Ik werd geadviseerd contact op te nemen met een stopcoach. Dat heb ik gedaan. Ik ben gestopt en heb ook pleisters en dat scheelde wel. Als ik het moeilijk heb, dan bel ik even met de coach.”
“Ik was anders nooit bij de stopcoach terecht gekomen. Ik hoorde ‘s ochtend om 6.00 in de auto naar mijn werk de stoppen met roken reclame PUUR van de overheid. Heb toen op internet gezocht. Daar vond ik heel veel interessante info, waaronder het telefoonnummer van de Stoplijn. Omdat het van de overheid is, wekt het vertrouwen, geeft dat meer rust. Dan ga je toch ook sneller bellen.”
“Ik was die dag dat ik naar de Stoplijn belde gestopt. Dat bellen met hen én op die dag geholpen worden, gaf een soort rust. Dat ik er zin in kreeg en niet zo’n gevecht met jezelf.“
